บทที่ 227 การรับเด็ก

บอลด์วินหันมาเผชิญหน้าเธอ "เธอไม่ได้ทำงานในวงการนี้น่ะ บุคลิกดีมาก แล้วก็สวยด้วย คุยกับเธอทีไรผมก็มีความสุขมากทุกที" ดวงตาสีเข้มของเขาทอประกายอ่อนโยน

นอร่ากำลังครุ่นคิดถึงคำพูดของเขา ไม่ทันสังเกตเห็นแววตาที่เข้มข้นของเขา "บอลด์วิน คุณพูดกว้างเกินไปแล้วนะ ฉันเดาไม่ออกหรอก"

‘นิสัยดี หน้าตาดี ก็ไม่ใช...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ